İtalya’nın mali açığı ve enflasyonu artarken tahvil getirileri düşüyor

İtalya’nın 10 yıllık devlet tahvili getirisi, hükümetin mali açık ve ekonomik büyüme tahminlerini yukarı yönlü revize etmesinin ardından %4,8’e geriledi. Bu, 28 Eylül’de ulaşılan 11 yılın en yüksek seviyesi olan %5’in altında olsa da, küresel tahvil piyasalarında faiz oranlarının yükselmesine paralel bir düşüş olarak görülüyor.

ABD hükümetinin kapanmasını önleyen bir yasa tasarısının kabul edilmesi ve merkez bankalarının enflasyonist baskılar azalsa bile faiz oranlarını artırmaları gerekebileceği beklentileri, dünya çapında devlet tahvili getirilerinde toparlanmaya yol açtı.

Enflasyon oranları Euro Bölgesi’nde düşerken İtalya’da artıyor

Enflasyon oranları ise Euro Bölgesi’nde beklenenden fazla düştü. Geçen haftanın verilerine göre, Eylül ayında hem manşet hem de çekirdek enflasyon oranları sırasıyla %4,3 ve %4,5’e geriledi. Bu, Avrupa Merkez Bankası’nın (ECB) %2’lik hedefinin çok üzerinde olmasına rağmen, Ağustos ayındaki %5 ve %5,3’lük seviyelerden önemli bir düşüş anlamına geliyor. ECB Başkanı Christine Lagarde, enflasyondaki artışın geçici olduğunu ve orta vadede düşeceğini savunuyor.

İtalya’da ise enflasyon oranları beklentilerin aksine yükseldi. Eylül ayında AB uyumlu tüketici fiyat endeksi (TÜFE) yıllık bazda %5,9 artarak Temmuz ayındaki %5,6’lık seviyenin üzerine çıktı. Bu, İtalya’nın Euro Bölgesi’ndeki en yüksek enflasyon oranına sahip olduğunu gösteriyor.

Enflasyondaki artışın başlıca nedenleri arasında enerji fiyatlarındaki yükseliş, küresel tedarik zinciri sorunları ve pandemi sonrası talep canlanması gösteriliyor.

İtalya’nın mali durumu endişe veriyor

İtalya’nın mali durumu ise hem AB hem de uluslararası piyasalar tarafından yakından izleniyor. İtalyan hükümeti, bu yıl için mali açığını GSYH’nin %11,8’inden %12,6’sına, gelecek yıl için ise %5’ten %7’ye çıkardığını açıkladı.

Ayrıca ekonomik büyüme tahminlerini bu yıl için %6’dan %5,9’a, gelecek yıl için ise %4,8’den %4,5’e indirdiğini duyurdu. Hükümetin bu kararları, AB’nin mali kurallarının gevşetilmesinden ve Avrupa İyileştirme Fonu’ndan (RRF) alınacak 191 milyar euroluk fonların harcanmasından kaynaklanıyor.

İtalya’nın borç stoku ise GSYH’nin yaklaşık %160’ına ulaştı ve Avrupa Birliği’nin en yüksek ikinci borç oranına sahip ülkesi oldu. Bu durum, ülkenin kredi notunu ve borçlanma maliyetlerini olumsuz etkileyebilir. Uluslararası Para Fonu (IMF), İtalya’nın borcunun sürdürülebilirliğinin “kırılgan” olduğunu ve “yüksek belirsizlik” altında olduğunu belirtti.

IMF, İtalya’nın mali konsolidasyona ihtiyacı olduğunu ve RRF fonlarını verimli bir şekilde kullanması gerektiğini vurguladı.